Këtë verë, për disa muaj evropianët besuan se jeta ishte kthyer në normalitet. Muzetë e Parisit dhe kafenetë e Barcelonës ishin të hapura, nëse ishtin të mbushura me më pak njerëz. Gjermanët, Hollandezët dhe Danezët u nisën për pushime në plazhet mesdhetare. Në gusht dhe shtator, kur fëmijët u kthyen në shkollë në gjithë kontinentin, infeksionet me covid-19 filluan të rriteshin. Qeveritë zgjodhën të mos futnin përsëri masa të ashpra të distancimit shoqëror.
Vendimi i tyre ka pasur çmim. Një valë e dytë e covid-19 tani po ndodh në Evropë. Në shumë vende, numri ditor i rasteve të konfirmuara tejkalon majat e atyre të pranverës, megjithëse kjo është kryesisht për shkak se ka shumë më tepër teste; shkalla e vdekjeve është dukshëm më e ulët.
Një model i zhvilluar nga The Economist, bazuar në testet serologjike që tregojnë se sa njerëz kanë qenë të ekspozuar ndaj virusit, sugjeron që vala e dytë ende nuk duhet të përputhet me të parën megjithëse numrat dukshëm po rriten, ashtu si edhe shtrimet në spital, transmeton FolDrejt. Shumica e vendeve dështuan të përdorin verën për të ndërtuar operacione të fuqishme testimi dhe gjurmimi. Tani ata po bien përsëri në masa të prera: mbylljen e restoranteve dhe futjen e karantinave dhe ndalimit të orarit.
Spanja është ndër vendet më të goditura. Kjo pjesërisht sepse qeveria e saj e majtë e pakicës dhe opozita konservatore nuk kanë arritur të bien dakord mbi një strategji kombëtare. Vetëm disa rajone kanë vendosur sisteme efektive të izolimit të gjurmës së provës dhe nivelet e infeksionit ndryshojnë shumë. Madridi është nën një gjendje emergjence 15-ditore që ndalon lëvizjen jo-thelbësore brenda ose jashtë qytetit, kufizon tubimet shoqërore në gjashtë persona dhe mbyll restorantet në 11:00. Katalonia dhe Navarra kanë qenë edhe më të ashpra.
Franca është në një gjendje jo të mirë. Pjesa e testeve që kthehen pozitive është rritur nga 4.6% në 31 gusht në 13%. Në 17 tetor qeveria vendosi një shtetrrethim në nëntë qytete të mëdha nga ora 21:00 deri në 6 të mëngjesit. Arnaud Fontanet, një epidemiolog në Institut Pasteur, thotë se vendi duhet të zvogëlojë infeksionin e ri në 3,000 në ditë përpara se të mund të marrë nën kontroll epideminë; aktualisht janë rreth 28,000.
Kur Covid-19 mbërriti për herë të parë, evropianët e veriut e lidhën virulencën e saj në Itali dhe Spanjë me kulturat e tyre fizike të pasura. Kjo ide është më e vështirë për tu mbështetur këtë herë: ndër vendet më të goditura janë Belgjika dhe Hollanda. “Ne jemi vërtet shumë afër një cunami. Ne nuk kontrollojmë më atë që po ndodh,” paralajmëron Frank Vandenbroucke, ministri i shëndetësisë i Belgjikës. Qeveria ka mbyllur restorantet dhe baret dhe ka sjellë një shtetrrethim nga mesnata deri në 5 të mëngjesit. Virusi po përkeqëson gjithashtu ndarjet rajonale.
Në Hollandë qeveria u zhyt ndërsa rastet ditore për milion u rritën në mënyrë të qëndrueshme. Tani janë më të larta se në Spanjë ose Francë. Këtë muaj qeveria në fund mbylli restorantet për katër javë dhe kërkoi vënien e maskave në hapësirat e brendshme publike.
Në Evropën Jug-Lindore dhe Ballkani, i cili zbuti virusin në mënyrë efektive këtë pranverë me bllokime të harkut, ka pasur pak dëshirë për të rivendosur kufizimet. Kryeministrja e Serbisë, Ana Brnabic, u zotua të “veprojë ndryshe” nëse virusi ringjallet, megjithatë po ndërmerr veprime të shumta tani që ka. Por Bullgaria, ku spitalet ankohen për mungesë mjekësh, tani e ka bërë të detyrueshme vënien e maskave. Po kështu edhe Bukureshti, kryeqyteti i Rumanisë, ku shkollave u është thënë të vazhdojnë në mësimin online, kinematë dhe teatrot janë mbyllur.
Një hap që bëri BE këtë muaj ishte vendosja në një hartë mbarë Evropiane të ashpërsisë rajonale, të epidemisë, pas një mosmarrëveshjeje mbi ngjyrat. Pothuajse çdo provincë në Evropë shfaqet e kuqe (një shkallë e lartë e virusit). Por mund të dallohen lehtësisht skicat e historive të suksesit: Gjermania, Italia dhe Nordikët, të cilat janë kryesisht të verdha (mesatare) me njolla jeshile (të ulëta). Italia mund të mos qëndrojë një sukses për shumë kohë. Ajo çoi shpejtësinë e transmetimit me bllokime agresive në pranverë, por rastet e reja po rriten shpejt. Në 18 tetor zbatoi kufizime të reja.
Gjermania dhe Nordikët mbeten interpretuesit më të mirë të Evropës, megjithëse kishte vështirësi. Gjermania ka sistemet më të mira të gjurmimit të kontinentit, por në pjesë të Berlinit tani ka shumë raste për t’u ndjekur. Zonat e goditura rëndë po imponojnë kohën e mbylljes së hershme për restorantet dhe kërkojnë më shumë maska. Sidoqoftë, sistemi federal i Gjermanisë po shkakton copëzime dhe mosmarrëveshje. Angela Merkel, kancelarja, ka frikë se ecja shumë ngadalë tani mund të detyrojë kufizime më drastike më vonë. Kjo do të rriste vullnetin qytetar për të luftuar virusin. Aty ku evropianët e përqafuan atë betejë me një frymë të përbashkët sakrifice, shumë tani ankohen që qeveritë e tyre po e fryjnë atë. /FolDrejt/